Visitatie

Evaluatie/reflectie – interne visitatie

Op 20 april 2022 stond met een gemengd gezelschap aan collega’s de evaluatie/reflectie van het kwaliteitskader gepland. Als eerste hebben we gevraagd aan de deelnemers een voorwerp mee te nemen wat voor diegene kwaliteit is. Opvallend was dat deelnemers voorwerpen mee hadden die ze dagelijks gebruiken, zorgden voor bewustwording en/of inspiratie gaven. Ook werd genoemd: houd het simpel. Het begrip kwaliteit werd ook direct gekoppeld aan het hebben van tijd. Wat betreft bewustwording ging dat om bewust te zijn van je eigen oordeel en interpretatie. En als je dan luistert naar de ander, kun je dan zonder oordeel luisteren of waardevrij observeren. Hoe blijven we nieuwsgierig en in beweging?

Daarna gingen we verdiepen. Wat kwaliteit betekent op team -en locatieniveau en hoe werk je vanuit de zorgvisie. Het ‘moetje’ van de bouwstenen kwam eveneens naar voren. Dat moeten zit in de instrumenten (zoals een gespreklijst gebruiken en invoeren in het ECD, het vastleggen van een teamreflectie in een format. En durven we de instrumenten los te laten. Het gaat om het goede gesprek. Dat gesprek is er met teams en met de cliënt. Het ‘moetje’ zit vooral bij de BIT (het cliëntervaringsinstrument). Er wordt genoemd dat we vanuit de VGN het zo moesten doen. En niet zozeer van: dit is je gereedschapskoffer en haal eruit wat helpt. Helpt het als we zelf onze eigen vragen maken die houvast geven in het gesprek met cliënt en verwanten? En is het ok als je alleen die vragen stelt die relevant zijn? Gebruiken we de uitkomsten van de BIT als bron van informatie voor de  teamreflectie? Nee, niet in dit gezelschap. Die samenhang is er wel maar komt dan meer uit de teamvergaderingen waarin dingen benoemd worden.

Laten we het doel van het goede gesprek voor ogen hebben en ook van het belang van het vastleggen: hoe verwerk je slim nieuwe afspraken voor de basisondersteuning en de doelen in het cliëntplan. Dat helpt om de samenhang te zien tussen cliëntplannen, wat je als medewerker of team te doen hebt en als locatie/organisatie. Daarin is het samenwerken binnen de organisatie ook genoemd, hoe kunnen we elkaar aanvullen en leren van elkaar. Dat zorgt voor een beter aanbod voor de cliënt. Het is ook belangrijk dat de medewerker de meerwaarde voor de cliënt ziet, en dat we scherp zijn op blinde vlekken. En dat de client de meerwaarde zelf ervaart. Dat kunnen we koppelen aan een betekenisvol leven. Laten we dan de cliënt met betekenisvol leven ook als uitgangspunt nemen voor het jaarplan. En dat kunnen we dan weer vergroten naar de wijk waarin je actief bent met je locatie. Daarin is het ook wenselijk als locatiemanagers buiten de eigen deuren kijken via bijvoorbeeld reflectie onderling. Zo ontstaat er meer beweging. Beweging op kwaliteit is ook rebels blijven.

En durf je jezelf ook kwetsbaar op te stellen in de relatie met de cliënt en je collega’s? Door te vragen: wat vind je van mij? Wat vind je van onze samenwerking? En dan pas over te gaan naar de inhoud. Dat vraagt moed van de medewerkers.

 

“Ik stel die vragen wel en blijf scherp, het is de kunst dat ik mijn handelen inzet zodat we allemaal vragen gaan stellen en dat normaal maken”, locatiemanager.

“Ik ga meer zoeken en doorvragen naar het gevoel van het ‘moetje’ en hoe kunnen we het dan wel doen zodat je aansluit bij het doel en dat je niet meer voelt dat het moet.” locatiemanager