Aanpassen aan ouderen, hoe doe je dat?

Je kunt het verschillend benoemen: persoonsge- richt of de cliënt staat centraal. Het komt hierop neer: we passen ons aan. Aanpassen aan de moge- lijkheden, behoeftes, beperkingen en de levensfa- se van mensen. Hoe gaat dat bij ouderen? Wat zijn hun specifieke behoeftes en hoe begeleid je men- sen in hun laatste levensfase? Karin Hoogervorst en Kim Jonker van de werkgroep ouderen vertel- len erover.

Met pensioen

“Wij spreken van vitale, kwetsbare en zeer kwetsbare ouderen. De vitale ouderen staan nog midden in het leven. Bij de andere twee groepen zie je andere behoeftes ontstaan. Meer behoefte aan rust. Het gaat bij hen niet meer om ontwikkeling. Het gaat veel meer om ‘een goede dag hebben’.”

Flexibel

We zijn voor het gesprek te gast bij Hortensialaan. In de centrale hal staan gezellige tafels voor koffie en lunch. Een afbeelding van de watertoren van Aalsmeer siert de wand. Het ziet er sfeervol uit. Karin en Kim: “We zorgen inderdaad voor een gezellige ruimte. Wat verder heel belangrijk is, is flexibel zijn. Bijvoorbeeld wat betreft tijden. Dat kan zeker bij Hortensialaan en Kaj Munkweg waar wij werken. Veel mensen wonen daar ook. Zij kunnen tussendoor even naar hun eigen kamer om te rusten.

Fietsen door New York

Jongere mensen wil je nog veel meer motiveren en stimuleren. Hier zeggen we ‘we gaan wandelen, wie gaat er mee’. Ga je niet mee, dan is dat ook goed. Natuurlijk stimuleren we iemand die nooit beweegt wel om in beweging te komen.

We hebben fietsen met een beeldscherm. Een bewoner die veel gereisd heeft, fietst zo weer heerlijk door New York.

ervaringen van onze cliënten.” Ouderen hebben een heel leven achter zich met ieder hun eigen verhaal. Dat levensverhaal is belangrijk. Kim en Karin benadrukken: “Ken het levensverhaal en je kunt veel beter aansluiten bij wat iemand nodig heeft.”

Rouw

Als je ouder wordt, zie je mensen om je heen wegvallen. Karin en Kim: “Rouw is zeker een thema. Ouders overlijden of zijn overleden, broers en zussen overlijden. Oudere cliënten zelf merken dat zij minder kunnen. Allemaal verlies waar rouw bij hoort. Daar hebben we aandacht voor. We letten ook op gezondheidsklachten die optreden als mensen ouder worden. Begeleiders signaleren die en hebben een belangrijke rol om cliënten daarbij te ondersteunen.

“Vergeet niet, deze mensen zijn met pensioen. Wie zijn wij dan om te zeggen dat ze iets moeten doen?”

Urlings geeft handvatten

Ons Tweede Thuis gebruikt de methode Urlings. Daarin zijn allerlei methodes gebundeld. Begeleiders hebben zo veel handvatten voor de begeleiding van ouderen met een verstandelijke beperking. De basishouding volgens Urlings is: je in kunnen leven, respectvol met mensen omgaan, aansluiten bij het levensverhaal en bij de huidige wensen, behoeftes en beleving. Karin en Kim: “In de cursus Urlings word je je bewust van je eigen handelen en denken. Je leert bijvoorbeeld om helemaal in de huid van de ander te kruipen. Als iemand terug in de tijd gaat, probeer je hem eerst terug te brengen naar het hier en nu. Soms maakt dat iemand angstig omdat die persoon echt in die vroegere tijd zit. Dan kun je hem helpen door mee te gaan, in zijn beleving te stappen, daarbij aan te sluiten en hem dan gerust te stellen.”

Paraplu…

Intussen gaan de meeste cliënten van Hortensialaan naar hun eigen kamer. De een wordt gebracht, de ander gaat zelfstandig. Frits zit in een rolstoel en hoe kun je dan op de knop drukken om de deur open te doen. Die knop zit hoog omdat niet iedereen zelfstandig op pad kan. Voor Frits staat er een paraplu klaar. Hij pakt hem, drukt op de knop, zet de paraplu terug en rijdt zijn rolstoel naar de lift. Over aanpassen en aansluiten bij de cliënt gesproken. Maatwerk.